Dag 2: 28 mei 2017

Zo vroeg als 8.00 uur 's ochtends zijn de eersten niet alleen al weer wakker, maar ook al weer op pad: niet naar de boulangerie voor de originele croissants, maar vol goede moed de berg op en af. Terwijl de uitslapers het er nog even van nemen, vormen de eerste ploegjes zich voor het complex. Hier en daar moet nog een fiets in elkaar gesleuteld worden maar om 10.00 vertrekt er een klein groepje wandelaars en een iets groter groepje wielrenners in tegenovergestelde richting. Ietwat later vertrekt een groepje Alpe d'HuZussers richting de Alpe om daar kennis te maken met de eerste bochten.
Een paar uur later —de wandelaars zijn alweer een tijdje terug— horen we weer van de fietsers: ze hebben de top van de Col de la Croix de Fer gehaald. Een kleine afdaling naar Bourg D'Oisans later horen we dat Tom Dumoulin de Giro d'Italia heeft gewonnen; op de een of andere manier toch een steun in de rug voor komende donderdag. Ondertussen zijn de startbewijzen ook al opgehaald, en zo is de middag alweer voorbij.

Zo rond 19.15 togen we met z'n allen naar het Palais des Sports waar de openingsavond bijna begint. Bij binnenkomst krijgen we een rood hart in ons handen gedrukt, de reden weten we nog niet: dat blijken we later te horen.
We zoeken een plekje op de vloer in een afgeladen sporthal -de tribune was al gauw vol- en worden verwelkomd door de voorzitter van de Alpe d'HuZes, gevolgd door een lied van Maarten Peters. De voorzitter vervolgt z'n welkomstwoord, zo nu en dan niet zichtbaar maar toch zeker hoorbaar geëmotioneerd. We horen van deze en gene wat praktische info, een compilatievideo van de vorige editie en absolute veiligheidsvoorschriften: er is vandaag iemand verongelukt op de Alpe tijdens de afdaling, horen we. De zaal slaakt collectief een zucht van verbijstering. Toch gaan we verder.
Het hart dat ons eerder in de handen werd gedrukt komt ter sprake. Het is de bedoeling om je wens voor een ander die je niet kent op het hart te schrijven en dan aan diegene te geven.

RTL-weerman Marco Verhoef vertelt nog even z'n weersverwachting, ondersteund door een slide die eigenlijk niet eens meer klopt. Nog een laatste lied van Maarten Peters —Dichter bij de hemel, speciaal voor de Alpe d'HuZes— en het evenement is nu echt begonnen. Eenieder gaat weer zijn eigen weg: wie nog moet eten gaat eten, een ander duikt z'n bedje in, weer anderen leggen nog een kaartje. Hoe dan ook: morgen gaan we weer de volgende etappe oefenen.